Herman de Vries, geboren in Alkmaar op 11 juli 1931, is een invloedrijke Nederlandse beeldend kunstenaar. Hij schrijft zijn naam als herman de vries, zonder hoofdletters, om hiërarchieën te vermijden en gelijkheid te benadrukken. Zijn werk is sterk verbonden met de natuur en maakt veel gebruik van natuurlijke en gevonden materialen.
In zijn werk staan begrippen als ‘het zijn’ en ‘de werkelijkheid’ centraal. De Vries beschouwt de natuur als onze primaire realiteit en toont deze vaak als document, ontdaan van andere betekenissen. Hij streeft ernaar de zintuiglijke ervaring van de natuur te benadrukken en de poëzie van de werkelijkheid te ontdekken. Zijn kunstwerken bieden de mogelijkheid om deze ervaringen op een diepere manier te begrijpen.
De Vries volgde van 1949 tot 1951 een opleiding aan de Rijkstuinbouwschool in Hoorn. Daarna werkte hij als landarbeider in Frankrijk en vanaf 1952 als plantkundige bij de Plantenziektekundige Dienst in Wageningen. Gedurende deze periode begon hij zich daarnaast met kunst bezig te houden. In de jaren ’50 ontwikkelde hij zich als schilder en begon hij te werken met witte, grijze en zwarte tonen, wat resulteerde in materieschilderkunst die voorstellingsloos was.
In de jaren ’60 stopte De Vries met schilderen in kleur en gebruikte hij uitsluitend witte verf. Zijn werk uit deze periode is nauw verbonden met de informele kunst. Tegelijkertijd verruilde hij zijn baan als plantkundige voor een aanstelling als biologisch onderzoeker bij het Instituut voor Toegepast Biologisch Onderzoek in de Natuur (ITBON) in Arnhem. Hier begon hij met kanswerking, wat leidde tot werken met willekeurig geplaatste blokken, stippen en letters.
In 1998 ontving De Vries de Oeuvreprijs van het Fonds BKVB voor zijn gehele oeuvre. In 2022 werd hij geëerd met de titel “Briljanten Kunstenaar van het jaar 2023”, een erkenning van zijn bijzondere bijdrage aan de kunstwereld.
