Jan Cornelis Snoeck, geboren op 5 maart 1927 in Rotterdam en overleden op 31 maart 2018 in Den Haag, was een gerenommeerde Nederlandse beeldhouwer. Hij stond bekend om zijn expressieve werken in verschillende materialen, waaronder steen, hout, brons en later keramiek.
Snoeck volgde zijn opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag, waar hij in 1949 afstudeerde. Zijn vroege werk kenmerkte zich door het gebruik van materialen zoals steen en brons. In 1953 verbleef hij een jaar in Parijs, waar hij zijn artistieke horizon verder verbreedde en zijn stijl verder ontwikkelde.
Aanvankelijk werkte Snoeck met steen, hout en brons, maar later concentreerde hij zich steeds meer op keramiek. Zijn werken werden vaak gekarakteriseerd door het gebruik van vrolijke, primaire kleuren. Mensen waren vaak het onderwerp van zijn beelden, waarbij hij hun emoties en karakteristieken op unieke wijze vastlegde. Zijn stijl werd gekenmerkt door de speelse en levendige uitstraling die zijn werk zo herkenbaar maakte.
Op 2 juni 2007 ontving Jan Snoeck de Aart van den IJssel-prijs van de gemeente Leidschendam-Voorburg. Snoeck werd verder geëerd voor zijn bijdrage aan de kunstwereld tijdens de opening van de tentoonstelling ‘De goddelijke aardwormen van Jan Snoeck’, waar hij tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw werd benoemd.
Voor meer informatie over Jan Snoeck en zijn werk, kun je terecht op zijn website.
