Plekgedicht Roeien is te vinden op de rand van het Wilhelminapark in Tilburg en is van de dichter Martinus Nijhoff en is in 1996 geplaatst.

Het gedicht omheind met gouden letters het gehele Wilhelminapark

De tekst van het plekgedicht Roeien luid als volgt:

Roeien
(’s middags)
We gleeën
Getweeën
Tesaam in een boot,
De stroom was mee en
Terwijl we niets deeën
Vooruit zij toch schoot.

De weien
In rijen
Schoven voorbij…
En wij niets zeien:
In stil verblijen
Elkander nabij!

Over Martinus Nijhoff

Martinus Nijhoff geboren in Den Haag op 20 april in 1894 en overleden in Den Haag op 26 januari in 1953 was een Nederlandse dichter, toneelschrijver, vertaler, criticus en essayist.Hij bezocht vanaf zijn twaalfde het Gymnasium Haganum aan de Laan van Meerdervoort, waar hij bevriend raakte met Victor van Vriesland. Met hem las hij Franse en Engelse literatuur. Door de voorkeur van Nijhoff voor de sonnetvorm lijkt hij een traditionele dichter, maar toch is hij eerder modern. Hij staat voor een modern taalgevoel, een moderne poëtica en een modern levensgevoel. Hij streefde immers naar herwaardering van het ‘gewone woord’ in de poëzie. Daarnaast zag hij de taak van poëzie als het brengen van iets menselijks in een ontmenselijkte, nieuwe, technologische wereld. Naast motieven als de moeder, het kind, de soldaat, komen ook vaak christelijke motieven in zijn werk naar voren.